Julianna Spodniewska (Manterys) urodziła się 8.3.1907r. Podobnie jak starsze siostry, po szkole powszechnej w miejscu urodzenia, ukończyła jednoroczną szkołę gospodarczą w Mieszkowie (z pobytem ciągłym). W domu oprócz prac gospodarczych dużo haftowała, szyła. Razem z siostrą Marią uprawiała duży ogród (kwiaty, warzywa) przed gankiem domu. Pracowita, spokojna, raczej sentymentalna (tę ostatnią cechę straciła w późniejszym, dość trudnym życiu).
Jako młoda dziewczyna wyjechała z Miroszowa najpierw do Radzymina i tam gospodarowała z siostrą Marią, później do Warszawy, gdzie opiekowała się młodszymi, uczącymi się siostrami (Ireną i Zofią), mieszkającymi przez pewien czas u wuja Stanisława Żurka (na ul. Górnośląskiej), potem w wynajętym mieszkaniu (pokój z kuchnią) na Pradze-Targówku (ul. Mokra) – tu już razem z matką i braćmi (Mieczysławem i Dobrosławem) i siostrami (6 osób).
Ukończyła kurs krawiecki, obszywała całą rodzinę (np. dla Zofii uszyła piękną balową sukienkę), trochę tym także zarabiała. Następnie zamieszkała z całą rodziną w także skromnym, ale miłym mieszkaniu (pokój z kuchnią, również bez sanitariatu) na Starym Mieście (ul. Piwna 13, później przy ul. Bednarskiej (wejście od Placu Bankowego). Było to służbowe mieszkanie Mieczysława, bardzo ładne, dwupokojowe, z dużym przedpokojem, kuchnią i sanitariatem. Była to znacząca poprawa warunków mieszkaniowych. Dobrosław pozostał na ul. Piwnej. Dla uczczenia tej zmiany Julia przygotowała wspaniały obiad w dużym pokoju. Z tego mieszkania Julia wyszła za mąż za Tadeusza Spodniewskiego i wyjechała z mężem do Klombowa i kilku innych miejsc koło Warszawy, a później na północno-zachodnie tereny Polski.
Po wojnie, ok. 1950r. przeniosła się z rodziną do zbudowanego przez męża domu w Gołąbkach koło Ursusa. Tu utrzymywała bliski kontakt z rodziną w Ursusie (matka, siostry Irena i Zofia oraz odwiedzająca często bliższa i dalsza rodzina). Po śmierci męża otrzymała mieszkanie w samym Ursusie, w trybie administracyjnym (za dom z ogrodem, który przeszedł na własność fabryki „Ursus”). W wieku 84 lat córka i jej maż zabrali Julię do Szczecina, do swego mieszkania.
Uzyskane przez Zofię Manterys (20-9-1915 – 28-9-2012) od: Marianny z Manterysów Urbańskiej około 1978 roku; Stanisławy Dąbkowskiej (18-9-1897 – 18-12-1978) około 1975-1978 roku; Marianny Manterys (Manterys) 13-11-1899 – 28-4-1980 około 1976 roku